نهال هلو انجیری عسلی
نهال هلو انجیری عسلی از جمله میوههای رایج فصل تابستان محسوب میگردد. این میوه بومی کشورهای چین و جنوب آسیاست. نام علمی این گیاه Prunus persica و متعلق به خانواده Rosaceae (رزاسه) است.

ارزش غذایی هلو انجیری عسلی
نهال هلو انجیری عسلی سرشار از ویتامینها و مواد معدنی بیشماری از جمله ویتامینA ، ویتامین B، ویتامین C (اسکوربیک اسید)، پتاسیم، آهن، کلسیم، منیزیم، مس، روی (زینک)، بتاکاروتن و غیره است. به طوری که گفته میشود مصرف تازه هلو به صورت روزانه، میتواند ۱۵درصد از ویتامین C مورد نیاز بدن را تأمین نماید، همچنین به جهت دارا بودن مقادیر فراوان این ویتامین، هلو برای سلامت و مراقبت از پوست هم مثمرثمر واقع میگردد. در کنار خواص بیشمار این نعمت خدادادی، هلو کالری کمی دارد و فاقد کلسترول است.
گیاهشناسی نهال هلو انجیری عسلی
نهال هلو انجیری عسلی معمولا دارای عمر کوتاهی است. برگهای آن به شکل باریک و راس برگ ظاهری نوک تیز دارد. عمده ارقام هلو که امروزه مورد کشت و کار قرار میگیرند برعکس ارقام سیب و گلابی، در اثر برنامههای اصلاح نژاد حاصل گردیدهاند. از خصوصیات درخت هلو انجیری عسلی میتوان به مقاومت آن در برابر تحمل گرمای تابستان اشاره نمود. همچنین از دیگر شرایط محیط کاشت این است که اگر خاک از زهکش مناسبی برخوردار باشد، میتواند بر رشد آن تأثیر مثبتی ایفا نماید. در ابتدای فصل بهار گلهای هلو قبل از به وجود آمدن برگها آشکار میشوند. عمده ارقام هلو خودبارور میباشند و عمل گردهافشان قبل از بازشدن غنچه گل صورت میپذیرد. هلو در عرض ۲ تا ۳ سال به دوره بارور شدن میرسند. میوههای هلو کرکدار بوده و بسته به ارقام هلو رنگ گوشت آن میتواند قرمز، زرد و سفید باشد. نیاز آبی هلو زیاد است که این نیاز در مواقع میوهدهی درخت هلو افزایش چشمگیری مییابد. از آفات رایج نهال هلو انجیری عسلی میتوان به شپشک، شته، کنه و لارو حشره بید زرد رنگ اشاره نمود که جهت کنترل و مبارزه با این آفات در صورت خسارت شدید، نیاز به سمپاشی با استفاده از سموم مناسب ویژه هر آفات میتوان بهره جست. از بیماریهای رایج هلو، بیماری قارچی شلیل، پوسیدگی طوقه، پوسیدگی برگ هلو و پوسیدگی قهوهای را میتوان ذکر نمود. ارقام هلو براساس نوع چسبیدن گوشت به میوه به دو دسته هسته جدا و هسته چسب تقسیم میشوند. دستهایی که دارای میوههایی با هسته چسبنان هستند، عمده کاربردشان در صنایع تبدیلی و تهیه کمپوت و هسته جداها برای تازهخوری مطلوبترند. به طور کلی هلو به صورت جامی هرس میگردد و بعد از باروری نیز بهتر میباشد هر ساله هرس شدید انجام گیرد تا درخت هلو به تولید شاخههای جوان وادار شود.
نهال هلو انجیری عسلی
منشأ نهال هلو انجیری عسلی کشور چین میباشد. این میوه به جهت داشتن میوه عسلی رنگ به این نام شهرت دارد. ارتفاع درخت به صورت تقریبی یک متر است. این درخت را میتوان به صورت سالیانه برداشت نمود. تحمل سرمای زمستانه نهال هلو انجیری عسلی بین ۲۰ الی ۳۰ درجه سانتیگراد میباشد. شکل میوه گرد و میوه از کیفیت مطلوب و طعم لذیذی برخوردار است. رنگ میوه نیز زرد تا قرمز روشن است. از نکات مثبت جهت کشت این درخت، دوام بالا و استوار بودن آن و همچنین مقاومت عالی آن در برابر حمله آفات میتوان اشاره نمود. تاریخ رسیدن میوه اواخر تیرماه است. عملکرد درخت در هکتار در یک سال زراعی حدودا ۱۰ تا ۴۰ تن در هکتار ارزیابی میگردد. بعد از گذشت یک هفته تا ده روز پس از کشت میتوان از ۲۵۰ گرم کود ۱۰-۱۰-۱۰ استفاده نمود و بعد از سپری شدن چهل روز از تاریخ کاشت میتوان مجدد این کوددهی را تکرار نمود. میزان باردهی از سال دوم آغاز میشود. میزان باردهی درخت از سال دوم به بعد افزایش میگردد. فواصل کشت نهال هلو انجیری عسلی ۳*۳ متر است. نهال هلو انجیری عسلی به دلیل دارا بودن گوشتی با بافت محکم، خاصیت حمل و جابهجایی بالایی دارد. طول دوره انبارداری میوه دو ماه برآورد شده است. میوه نهال هلو انجیری عسلی به دلیل برخورداری از گوشت نرم، معطر، پرآب، شیرین و خوشطعم جهت مصرف تازهخوری بسیار مناسب است.

نیاز به آبیاری نهال هلو انجیری عسلی
نهال هلو انجیری عسلی در دسته نیمه متحمل قرار دارد. عمر مفید درخت به شرط تأمین نیاز آبیاری، ۱۵ الی ۲۰ سال برآورد میشود. در فصل تابستان، نیاز به آبیاری تقریبا دو بار تخمین زده میشود. البته باید ان نکته را متذکر شد که خشکی کشیدن نهال هلو انجیری عسلی در این موقع زمانی سبب کاهش آب میوه آن میگردد، این در حالی است که پرآبی و غرقاب نمودن آن نیز میتواند سبب صدمه و آسیب رسیدن به درخت شود، به طوریکه در نهایت منجر به پوسیدگی ریشه میشود.